Od stycznia 2021 roku do Kodeksu cywilnego wprowadzono nowe przepisy, które wzmacniają ochronę przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, którzy zawierają umowy z innymi przedsiębiorcami, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla tej osoby charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W pierwszej kolejności nowelizacja wprowadziła do Kodeksu cywilnego art. 3855, który stanowi, że przepisy dotyczące konsumenta, zawarte w art. 3851 – 3853k.c., stosuje się również do osób fizycznych będących przedsiębiorcami, gdy zawierają umowy na warunkach opisanych powyżej. Oznacza to, że przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi korzystają z ochrony przed stosowaniem w umowach, które zawierają klauzule niedozwolone oraz korzystają z ochrony przy zawieraniu umów za pomocą wzorca.

Ponadto nowelizacja wprowadziła do Kodeksu cywilnego art. 5564, który stanowi, że do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, które zawierają umowy w warunkach opisanych powyżej stosuje się przepisy dotyczące rękojmi za wady, tak jak do konsumentów. Ustawodawca wyłączył jednak w stosunku do przedsiębiorców ograniczenie znajdujące się w art. 558 § 1 zd. 2 k.c., z którego wynika, że w przypadku konsumentów ograniczenie lub wyłączenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest dopuszczalne tylko w przypadkach określonych w przepisach szczególnych. Przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi będą mogli więc w dalszym ciągu dowolnie rozszerzać, ograniczać lub wyłączać uprawnienia wynikające z rękojmi.

Ponadto do przedsiębiorców będących osobami fizycznymi nie znajdą zastosowania przepisy art. 563 oraz art. 567 § 2 Kodeksu cywilnego. Pierwszy przepis stanowi, że przy sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeżeli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później – jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu. Do zachowania powyższego terminu wystarczy wysłanie przed jego upływem zawiadomienia o wadzie. Oznacza to, że przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi nie stracą uprawnień z rękojmi, jeśli nie dokonają odpowiednich aktów staranności przy zakupie rzeczy, zgodnie ze zwyczajem panującym między stronami lub zwyczajem handlowym.

Do przedsiębiorców będących osobami fizycznymi nie stosuje się również przepisu mówiącego, jak należy zachować się w sytuacji korzystania z prawa rękojmi, jeżeli sprzedawca dopuszcza się zwłoki z odebraniem rzeczy. Przepis ten stanowi, że w przypadku sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący jest uprawniony, a gdy interes sprzedawcy tego wymaga – obowiązany sprzedać rzecz z zachowaniem należytej staranności, jeżeli istnieje niebezpieczeństwo pogorszenia rzeczy. O zamiarze sprzedaży kupujący powinien w miarę możliwości zawiadomić sprzedawcę, w każdym zaś razie powinien wysłać mu zawiadomienie niezwłocznie po dokonaniu sprzedaży. Kupujący może również odesłać rzecz sprzedawcy na jego koszt i niebezpieczeństwo.